De Mahershala Ali wäert nächste Sonndeg säin zweeten Oscar fir de beschten Niewenduersteller gewannen. Ma komescherweis hëlleft grad dëst fir ze illustréieren, firwat dem Peter Farrelly säi Green Bookkee gudde Film ass. Domat wëll ech kee Waasser op d’Mille vun deene schëdden, déi soen en Oscar ze gewannen wier näischt Prestigiéises – nee, et ass de Fakt, dass den Ali den Niewenduersteller an dësem Film ass, dee weist, dass seng narrativ an politesch Absichten komplett verkéiert sinn.

Mee fänke mer vir un. Green Book ass fir d’alleréischt e konventionelle buddy road movie, wéi Hollywood der iwwer d’Joren honnerten an de Kino bruecht huet. Zwee ënnerschiddlech Leit ginn an eng fir si ongewinnte Situatioun gestach an duerch d’Zoustänn an eng hinnen opgezwonge Proximitéit dozou guidéiert e Mëttelwee ze fannen, op deem si sech béid wuel spieren. A Green Book sinn dës zwee Leit den Tony  “Lip” Vallelonga, e graffe Rausschmäisser aus Queens, deen ëmmer op der Sich no Aarbecht ass, an den Dr. Don Shirley, en eleganten, hyperintelligente Pianist, op der Sich no engem Chauffeur fir seng Concertstournée duerch den amerikanesche Süden.